Γ. Μουρούτης: ο άξιος εκπρόσωπος

Πρέπει κάποιος από την κυβέρνηση να μας εξηγήσει το ρόλο του Γ. Μουρούτη σε αυτή αλλά και κατα πόσο οι δηλώσεις του εκπροσωπούν τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο άνθρωπος(!) είναι ότι πιο χυδαίο, πιο εμετικό έχω συναντήσει. Με ύβρεις, συκοφαντίες και ψέμματα προσπαθεί σαν 18χρονος φανατικός ΔΑΠίτης να εκπροσωπήσει τον πρωθυπουργό. Δυστυχώς τα Μ.Μ.Ε. δεν τον εμφανίζουν αρκετά έτσι ώστε να εκτεθεί από μόνος του σε όλους!

Προς το παρών περιορίζεται σε προπαγανδίστικα μηνύματα στο Twitter κελαηδόντας μόνο όποτε τον βολεύει! Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι απαντάει σε όσους και όπως τον βολεύει ενώ όταν ειναι να πάρει θέση για τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης φέρεται σαν γνήσιο αρσενικό κάνοντας τουμπεκί!

Βλέποντας ότι η χλιμιτζουριά και ο εκφοβισμός δίνει στις μέρες υπουργεία προσπαθεί...! Πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε το μισθό του για να δούμε πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια! Όσοι θέλουν να τον θαυμάσουν μπορούν ακολουθώντας τον στο Twitter (gmourout).

Την πήραμε! Ήρθε; Θα έρθει.Θα έρθει;

Όχι 34, όχι 44 αλλά 54 δις λέγεται ότι θα πάρουμε (μην πανηγυρίσετε, όχι ακριβώς εμείς!) μέχρι τον επόμενο Μάρτιο. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία για τους Έλληνες πολιτικούς που πανηγυρίζουν για 5η φορά μετά από κάποιο Eurogroup. Κι όλα αυτά τη στιγμή που σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία περίπου 48 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους κάθε ώρα!

Οι επιδόσεις δυστυχώς δεν σταματάνε εδώ. Οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται και για την πρώτη θέση που πήραμε από την Ισπανία στην καταγεγραμμένη ανεργία που καταγράφτηκε στο 25% για το μήνα Σεπτέμβριο. Μέσα σε όλα αυτά οι υποσχέσεις για ανάπτυξη μετατίθονται από το Μάρτιο του 2012 στο Νοέμβρη του 2013 και βλέπουμε!

Μετά τις επιτυχίες του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Βενιζέλου ήρθε η σειρά του Σαμαρά να βγει χαμογελαστός από Eurogroup εξασφαλίζοντας για άλλη μια φορά την παραμονή της χώρας στο Ευρώ. Κι αυτή θα είναι μέχρι τον επόμενο Μάρτιο ή μέχρι να αρχίσουν ακόμα οι απειλές για στάση πληρωμών. Μην ξεχνάμε ότι πριν από αυτή τη δόση, που θα πάρουμε τη Δευτέρα, τα διαθέσιμα έχουν τελειώσει από τις 16 Νοεμβρίου!

Κατρακύλα δίχως τέλος για το Κ.Κ.Ε.

Χωρίς σταματητό φαίνεται να κυλάει προς την πάτο του βαρελιού το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Ό,τι έχτιζε τόσα χρόνια φροντίζει μέρα με την μέρα να τα ισοπεδώνει με αναίτιες, ηλίθιες κινήσεις και ανακοινώσεις που στοχεύουν μόνο στην ισχυροποιήση του εσωστρεφούς κλίματος που καλλιεργεί εδώ και χρόνια. Πλέον το Κ.Κ.Ε. έχει σταματήσει να εκφράζει το λαό, εκφράζοντας μόνο τα απαρχαιωμένα μέλη του που έχουν μείνει στην εποχή του 1950 βλέποντας παντού εχθρούς.

Γεγονότα δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε... Είναι πάρα πολλά πλέον! Αυτό που μου προκάλεσε όμως ιδιαίτερη εντύπωση είναι η υποκρισία τους στο θέμα της δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου που με ένα σωρό ανακρίβειας περί των πρακτικών του το Δεκέμβρη του 2008 προσπαθεί για άλλη μια φορά να καπηλευτεί μια "εξέγερση" την ώρα που ήταν απών! Αυτές οι μέρες δεν ανήκουν σε κανένα κομματικό σχηματισμό!

Διαβάστε τι έγραφε ο Ριζοσπάστης εκείνες τις μέρες για το συμβάν και τι γράφει σήμερα το portal του 902! Δυστυχώς για το Κ.Κ.Ε. όσοι ήταν μάρτυρες, ξέρουν...

Φαίνεται ότι η χθεσινή ανακοίνωση αναρτήθηκε στο site του 902 μόλις βγήκε από το K.K.E. generator χωρίς να ελεχθεί... Πρέπει να ξυπνήσετε...!

"Θυμάμαι..." του Στάθη Δρογώση

Μια συλλογή από τα "τιτιβίσματα" του τραγουδοποιού Στάθη Δρογώση που θυμάται τα γεγονότα του Δεκέμβρη πριν τέσσερα ακριβώς χρόνια... Μας θυμίζει τι δεν πρέπει να ξεχάσουμε!

- Πριν 4 χρόνια η νεολαία κατάλαβε πριν από όλους τι θα ακολουθούσε. Μην ξεχνάμε όμως και το παιδί. Κουράγιο στην οικογένειά του.Σεβασμός.
- Υπήρχαν στιγμές τον Δεκέμβρη που ένιωσα πραγματικά ελεύθερος.
- Θυμάμαι τις συνελεύσεις στη νομική και τη συναυλια που οργανώσαμε καλλιτέχνες αυθόρμητα στα Προπύλαια.

- Θυμάμαι την κηδεία και τους ζητάδες να πυροβολούν στον αέρα στο Φάληρο.Φασίστες. 
- Θυμάμαι τη μάνα του. Ποσο αξιοπρεπής

- Δεν ξεχνώ τον Στυλιανίδη στο γήπεδο και μετα μπουζουκια. Υπουργος παιδείας. Αυτοί είναι. Καθάρματα.
- Θυμάμαι τους μπατσους να απειλούν σχηματίζοντας όπλο με τα δάχτυλα.να βρίζουν το νεκρό. Μίσησα αληθινά τους ματατζηδες. Καθάρματα. 
- Θυμάμαι τα ψεύτικα βιντεο με αλλοιωμένο ήχο του Μέγκα.Αλητες ρουφιανοι δημοσιογράφοι.
- Θυμάμαι τα Εξαρχεια .Τους κατοίκους στην πλατεία να κοιτάζουν ψύχραιμα τον χαμό.Ειστε ωραίοι ρε!

Εγώ θα γυρίσω

Πριν από λίγες μέρες «γιόρτασα» το τρίτο έτος μου εκτός Ελλάδας. Κάποιοι παλιοί μου λένε ότι είναι πολύ λίγα ακόμα τα χρόνια. Κάποιοι φίλοι που ζούνε στην Ελλάδα μου λένε να μην γυρίσω. Οι γονείς μου τα ίδια. Όσο κι αν τους λείπω δεν θα με προτρέψουν ποτέ να γυρίσω σε αυτό το χάλι, σε αυτή την αρρωστημένη και νοσηρή κατάσταση. Αλλά δεν μπορώ...

Όταν έφυγα ήταν επιλογή, όταν έφυγα ήταν για λίγο. Λίγο η εμπειρία της ζωής στο «ευρωπαϊκό» Λονδίνο, λίγο η ευκαιρία που μου δόθηκε να ανοίξω επαγγελματικά τους ορίζοντές μου πριν γυρίσω μόνιμα στην Ελλάδα. Επιλογές! Όταν είσαι νέος θες να έχεις επιλογές, να έχεις όνειρα! Ποτέ τον όνειρο μου δεν ήταν να ζήσω στο εξωτερικό. Από επιλογή μου πριν από τρία χρόνια, τώρα γίνεται μονόδρομος και ανάγκη. Ανάγκη για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια; Τι να την κάνω μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα; Μακριά από τα όνειρα μου! Μακριά από το σπίτι μου!

Παρακολουθώ ανελλιπώς τις εξελίξεις και μέρα με τη μέρα βλέπω να μου φράσσουν το δρόμο της επιστροφής. Βάζουν εμπόδια σε μένα και σε ολόκληρη τη γενιά μου. Αλήθεια ποιος νέος έχει ακόμα όνειρα; Ποιος νέος δεν αρκείται αυτή τη στιγμή σε μια οποιαδήποτε δουλειά με οποιοδήποτε πενιχρό μισθό. Αλήθεια, αυτό είναι το όραμα των πολιτικών μας; Αλήθεια, δεν έχουν παιδιά; Ακόμα κι αν έχουν λεφτά ακόμα και για τα εγγόνια τους δεν μπορεί να μην νιώθουν τη ζοφερή αυτή κατάσταση. Δεν μπορεί να είναι περήφανοι που γράφτηκαν με μαύρα γράμματα στην ιστορία. Δεν μπορεί...

Πως είναι δυνατόν να κρίνει το μέλλον μου το 40% (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ) του εκλογικού σώματος ενώ το 53% είπε ΟΧΙ; Δεν με αφορούν οι μαθηματικοί συσχετισμοί μέσα στη βουλή! Με ενδιαφέρει τι ψήφισε ο λαός. Κι αυτός είπε ΟΧΙ. Για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται...

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο του τσιγάρο. Απέναντι σε ένα όπλο που τον σημαδεύει στέκεται και κοιτάει. Κοιτάει και καπνίζει... Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να σκεφτείς εκείνη τη στιγμή. Η άνεση την οποία προδίδει η στάση του κορμιού του είναι μοναδική. Γνωρίζει ότι αυτός είναι ο κερδισμένος. Ο Σαμάνο ήταν υπολοχαγός του στρατού του Ζαπάτα. Λίγο πριν από την εκτέλεση του από τον Ομοσπονδιακό Στρατό του Μεξικού ζητάει να κάνει ένα τελευταίο τσιγάρο.

Που ξέρεις ίσως πίστευε πως τόσο χρόνο θέλει για να γίνει ένα θαύμα, αλλα το θαύμα δεν έγινε ποτέ... Ίσως πάλι να ήθελε απλά τόσο χρόνο όσο διαρκεί ένα τσιγάρο για να σκεφτεί... Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου σε ένα του τραγούδι που ερμηνεύει και ο Διονύσης Σαββόπουλος υποκρυπτογραφεί τις σκέψεις του Σαμάνο, του εκτελεστή αλλά και του τσιγάρου....

Η Χρυσή Αυγή διόρισε «άνεργο» πρώην βουλευτή της ως υπάλληλο στη Βουλή!

Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις για το όργιο των διορισμών στη Βουλή από βουλευτές, υπουργούς, πρώην προέδρους και κόμματα. Αυτή τη φορά είναι η σειρά της Χρυσής Αυγής, η οποία όμως ανέβηκε... επίπεδο καθώς διόρισε σε θέσεις υπαλλήλων μέχρι και έναν πρώην βουλευτή...

Το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου όπως φαίνεται διόρισε σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, τέσσερις υποψηφίους βουλευτές της στις πρόσφατες εκλογές. Μάλιστα σε μια περίπτωση, διορίστηκε ως μετακλητός ο βουλευτής που παραιτήθηκε από τη θέση του λόγω «φόρτου εργασίας» ενώ ήταν άνεργος. Τη θέση του ως γνωστόν κατέλαβε ο «υμνητής του Άουσβιτς» Αρτέμης Ματθαιόπουλος, που έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο από τους ακραίους ρατσιστικούς στίχους των τραγουδιών του.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με το ΦΕΚ (τεύχος ΥΟΔΔ) 355/26-07-2012, διορίζονται σε κενές οργανικές θέσεις οι:

    Απόστολος Γκλέτσος του Κων/νου (ΑΔΤ Χ482350), ΔΕ κατηγορίας
    Ανδρόνικος Σίμος του Νικολάου (ΑΔΤ ΑΗ634166), ΔΕ κατηγορίας.

Επίσης, όπως φαίνεται στο ΦΕΚ (τεύχος ΥΟΔΔ) 390/14-08-2012, διορίζονται σε κενές οργανικές θέσεις οι:

    Νικήτας Σιώης του Γεωργίου (ΑΔΤ ΑΕ868048), ΔΕ κατηγορίας.
    Γεώργιος Μισιάκας του Χρήστου (ΑΔΤ ΑΙ294905), ΔΕ κατηγορίας.

Ο κ. Μισιάκας ήταν υποψήφιος της Χρυσής Αυγής στα Τρίκαλα.

H κρίση έχει νικητή: Την Γερμανία

Η Ελλάδα ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι πληρώνει το ομόλογο ύψους 3,2 δισ. ευρώ που έληξε προ ημερών και έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ, προσθέτοντας νέα κέρδη σε αυτά που έχει ήδη αποκομίσει από την παρατεταμένη κρίση στην ευρωζώνη η Γερμανία, αναφέρουν διεθνή μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με αυτά, όταν η ΕΚΤ επιστρέψει τα κέρδη της στις ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία θα λάβει το μεγαλύτερο μερίδιο καθώς διατηρεί τη μεγαλύτερη συμμετοχή σε αυτήν.

Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της FT Deutschland, η Γερμανία θα συνεχίσει να λαμβάνει μεγαλύτερη «μερίδα» από τα κέρδη της ΕΚΤ δεδομένου του ότι έως το 2026 το ποσό που θα καταβάλει η Ελλάδα στην ΕΚΤ από ομόλογα που λήγουν φτάνει στα 12,7 δις. ευρώ.

Στο μεταξύ, η Γερμανία απολαμβάνει ήδη σημαντικά κέρδη από τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια που πληρώνει για την χρηματοδότησή της, καθώς η εντεινόμενη κρίση χρέους στην περιφέρεια της ευρωζώνης στρέφει τους επενδυτές στην αναζήτηση ασφαλών επενδύσεων.

Ειδικότερα, με βάση τους υπολογισμούς του Jens Boysen-Hogrefe, οικονομολόγου στο Ινστιτούτο του Κιέλου που δημοσίευσε η Handelsblatt, η Γερμανία έχει εξοικονομήσει συνολικά 68 δισ. ευρώ κατά τα τελευταία 3,5 χρόνια σε κόστος δανεισμού, όπως προκύπτει από την σύγκριση του μέσου κόστους δανεισμού με αυτό της περιόδου 1999-2008.

Το μήνυμα του Τσακνή στην Παπαχρήστου

Αν και το άρθρο δεν με εκφράζει απόλυτα αφού η Βούλα δεν φαίνεται να έχει καταλάβει το λάθος της, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του θέματος. Σε μια κοινωνία που βράζει και είναι έτοιμη να εκραγεί είναι αστείο να ασχολούμαστε με τις δηλώσεις μιας αθλήτριας. Ο αποκλεισμός της θα ήταν θεμιτός αν το Ολυμπιακό πνεύμα το οποίο όλοι διατυμπανίζουν ήταν η πηγή των αγώνων και όχι ένας μανδύας που περικλύει την οικονομική και διαφημιστική καμπανιά των τριών εβδομάδων που ακολουθεί.

Το πιο λυπηρό από όλα είναι ότι η Παπαχρήστου βρήκε υποστηρικτές όχι μόνο για τη δήλωση της αλλά και για τον αποκλεισμό της. Η αδιαφορία μας και η υποστήριξη μας σε τέτοια συμβάντα θα γυρίσει μπούμερανγκ κάποια στιγμή. Η ΕΟΕ δεν έπρεπε να την αποκλείσει έπρεπε όμως να της δώσει την ευκαιρία να απολογηθεί στην Ελληνίδα κολυμβήτρια Νέρι Νιανγκουάρα.

Ακολουθεί το άρθρο του Δ. Τσακνή:

Βούλα, παιδί μου!

Επίτρεψέ μου αρχικά, αυτή την προσφώνηση, γιατί ηλικιακά και μόνο θα μπορούσες να ήσουν. Ο δεύτερος γιος μου άλλωστε, γυμναστής και αθλητής ανήκει κι αυτός στην ΑΕΚ όπως κι εσύ. Εσύ στο τριπλούν, εκείνος στο Handball.

Ξέρω επομένως, από πρώτο χέρι και τους κόπους και τον ιδρώτα και τις στερήσεις και την αυτοπειθαρχία, που επιτάσσει τρόπον τινά, ο λεγόμενος επαγγελματικός αθλητισμός.

Καμαρώνω για τις νίκες σας και συμπάσχω με τις λεγόμενες αποτυχίες ή ήττες σας. Μα πάνω απ' όλα, σας βλέπω σαν παιδιά μου. Όλους σας. Τι ωραίος αυτός ο συναγωνισμός, (το πρώτο συνθετικό της λέξης, δίνει μέγιστη σημασία στο δεύτερο, τον αγώνα-αν με εννοείς) τι ωραία η επιβράβευση των κόπων και τι μεγαλείο η προσπάθεια για υπέρβαση των ατομικών σας ορίων.

Είναι σα να σε ξέρω. Ακούω τον Αναστάση (το γιο μου) να μού λέει «κατέβασα ρολά σήμερα πατέρα» (τερματοφύλακας γαρ) και είναι σαν να ακούω να λες στο δικό σου, «πάτησα τέλεια στο πρώτο μου βήμα μπαμπά.»

Να γυρίζεις στο σπίτι «φορτωμένη» με τον προπονητή σου και να μη μιλιέσαι, ή να έχεις να διηγηθείς κάτι καινούριο απ' την έτσι κι αλλιώς κοπιαστική σου μέρα.

Όπως γνωρίζω καλά, και την ανάγκη σου να αποφορτιστείς με το αγόρι ή τους φίλους σου. Μετρημένη όμως πάντα, γιατί αύριο, θα πάρεις τον αθλητικό σάκο σου και θα πρέπει στις 8 να είσαι εκεί, όπως κάθε μέρα. Να γυρίσεις, να συμμαζέψεις τα κομμάτια σου, να λύσεις τις όποιες εκκρεμότητές σου, γιατί και το απόγευμα σε περιμένει η δεύτερη προπόνηση.

Τα ξέρω σού λέω...

Θα σου πω και κάτι άλλο. Η πολιτική μου τοποθέτηση είναι δηλωμένη και γνωστή. Ανήκω στην Αριστερά, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Καταλαβαίνεις λοιπόν, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, πως τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις, προσπαθώ να εμπνεύσω στα τέσσερα παιδιά μου. Ο τρόπος της ζωής μου και η καθημερινή μου συμπεριφορά θα τους πείσει όμως, κι όχι τα λόγια και οι θεωρίες.

Πολλές φορές, σ' αυτό το άγιο και λυτρωτικό μεσημεριανό τραπέζι, ακούγονται τα νέα της μέρας του καθένα και συνήθως τα μικρότερα, έχουν να διηγηθούν ένα αστείο ή ένα ανέκδοτο απ' το σχολείο. Κι οι μεγάλοι δεν πάνε πίσω. Δεν ξέρω γιατί, το υποθέτω μάλλον, όταν πρόκειται για «μαύρα» ή ρατσιστικά ανέκδοτα, ζητούν άδεια! Πάντα τη δίνω βέβαια, για να υπάρξει αφορμή για κουβέντα εκ των υστέρων και άλλα τα «εγκρίνουμε» ως έξυπνα και άλλα, απλώς ως χαζά.

Να φανταστείς, αυτό που ανάρτησες στο face book, το είχα ακούσει μια μέρα πριν. Κάποιοι γέλασαν, κάποιοι όχι. Δεν έχει σημασία. Όταν ήσουν πιο μικρή,. τα «μαύρα» ανέκδοτα με τη μικρή Ελενίτσα που πεθαίνει, έδιναν κι έπαιρναν. Με τον Αλβανό επίσης...

Παιδί είσαι και κάτι που σού φάνηκε έξυπνο, να το μοιραστείς θέλησες με τους φίλους σου στο φατσοβιβλίο. Κι από δω ξεκινάει το πρόβλημα. Στα μάτια πολλών, υποκριτών ή μη, που ξεπλένουν την ανεπάρκειά τους στη διαπαιδαγώγηση τη νέας γενιάς, παύεις να είσαι ένα νέο έως και αφελές (με την πιο καλή έννοια του όρου) κορίτσι. Γίνεσαι πρέσβειρα του ελληνικού αθλητισμού, γίνεσαι πολιτικό πρόσωπο, γίνεσαι τάχα ο ταχυδρόμος μιας ανεπίδοτης επιστολής στους απανταχού λακέδες των διοργανωτών, των έτσι κι αλλιώς εμπορευματοποιημένων Ολυμπιακών αγώνων. Στην πυρά λοιπόν. Μ' αυτόν τον τρόπο οι ιεροεξεταστές ξεπλένουν τις αμαρτίες τους και κοιμούνται ήσυχοι, μια και έπραξαν το καθήκον τους...

Ποιοι; Αυτοί οι ίδιοι που εξαπολύουν καθημερινά πογκρόμ διώξεων και συλλήψεων αδιακρίτως; Αυτοί που φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για να μαντρώσουν την ανθρώπινη δυστυχία; Αυτοί που ανέχονται τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα των αλλοδαπών και καλλιεργούν το μίσος στη διαφορετικότητα; Έτσι είναι μάτια μου.

Ακόμα- ακόμα και στην περίπτωση που υιοθετούσες αυτό το με ή χωρίς εισαγωγικά αστείο, πάλι δεν φταις εσύ. Αυτοί που φταίνε μετατρέπονται σε εισαγγελείς για να αποσείσουν από πάνω τους τον εγκληματικό ρόλο της στρεβλής διαπαιδαγώγησης των αθλητών σε όλους τους τομείς: «Φα' την», «σκίσε την αράπισσα», «λιώσε τη σχιστομάτα». Τα ξέρεις...

Ζήτησες συγγνώμη. Εμένα με έπεισες. Δεν ξέρω κι ούτε με νοιάζει να μου δείξεις την πολιτική σου ταυτότητα. Δέχτηκες πως έκανες μια αστοχία, πως επέδειξες αφέλεια, άγνοια. Δεν είσαι πολιτικό πρόσωπο, παιδί είσαι. Δικό μου παιδί, δικό μας.

Πήρες το μάθημα: Άλλο μια ιδιωτική κουβέντα κι άλλο μια δημόσια δήλωση. Μετράνε αλλιώς. Έτσι είναι. Υποψιάζομαι όμως πως δεν το εννοούσες. Έλα όμως που κάποιοι θέλουν να κρυφτούν πίσω σου και να πουλήσουν εκ του ασφαλούς, τάχα δημοκρατικές ευαισθησίες, τάχα καθωσπρεπισμό και τάχα Ολυμπιακό πνεύμα...

Να συνεχίσεις με πείσμα και αγάπη σ' αυτό που κάνεις. Παραδέχτηκες το λάθος σου, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού με τις πιο ρατσιστικές ταξικές επιθέσεις.

Ένας πατέρας ονόματι

Διονύσης Τσακνής

Ολυμπιακοί Αγώνες και πολιτική

Από την αναβίωσή τους, ακόμα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες συνδέθηκαν άρρηκτα με την πολιτική και τα περιστατικά που το αποδεικνύουν είναι πολλά. Από τους πρώτους της Αθήνας το 1896, μέχρι τους τελευταίους του Πεκίνου το 2008, οι πολιτικοί φρόντισαν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, άλλοτε θετικό και άλλοτε όχι. Η πολιτική είχε πάντα τη δική της θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αν και όλοι ισχυρίζονται πως η πολιτική πρέπει να μένει έξω από τον αθλητισμό, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ειδικά αν η αναφορά περιοριστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη σημαντικότερη παγκόσμια αθλητική διοργάνωση, γίνεται σαφές πως οι πολιτικοί πάντα έπαιζαν σημαντικό ρόλο. Αρχής γενομένης από τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 1896.

Αθήνα, 1896

Το κόστος της διοργάνωσης των πρώτων Ολυμπιακών ήταν απαγορευτικό, κάτι που ανάγκασε τον διάδοχο Κωνσταντίνο να ηγηθεί της οργανωτικής επιτροπής και με δωρεές να συγκεντρώσει το ποσό των 330.000 δραχμών. Ο προϋπολογισμός, όμως, έκανε λόγο για περισσότερα από 3.700.000 δραχμές, κάτι που σήμαινε πως ο στόχος ήταν ακόμα μακριά.

Τελικά και με την παρέμβαση του Κωνσταντίνου, ο Γεώργιος Αβέρωφ συνέβαλε στην ανακατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου, δωρίζοντας, στην ουσία, 920.000 δραχμές.

Παρίσι, 1900

Κατά γενική ομολογία, η οργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού ήταν η χειρότερη όλων των εποχών. Οι Γάλλοι πολιτικοί ηγέτες φρόντισαν να συμπεριλάβουν τους αγώνες στην Διεθνή Έκθεση που γινόταν κάθε χρόνο στη γαλλική πρωτεύουσα, οδηγώντας τους στην εμπορευματοποίηση, μόλις τέσσερα χρόνια μετά την αναβίωσή τους.

Η Χρυσή Αυγή επιτίθεται σε κουνούπια του Νείλου

Επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» ενάντια στο ξενόφερτο ισλαμικό κουνούπι, που αλλοιώνει το αίμα των Ελλήνων και παίρνει τη δουλειά από τα ελληνικά «λεβεντοκούνουπα», έχει ξεκινήσει στις γειτονιές της Αθήνας η Χρυσή Αυγή.

 

Μια από τις ομάδες της Χρυσαυγίτικης αντικουνουπικής περιφρούρησης, εν δράσει (Digital Artwork: Μάκης Ανασιάδης)

Αποφασισμένος να μην αφήσει τα κουνούπια που μπήκαν λαθραία στη χώρα μας «για να την βρωμίσουν και να την οδηγήσουν στην παρακμή», δήλωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο πρόεδρος Νίκος Μιχαλολιάκος, κηρύσσοντας την έναρξη μιας ακόμα κοινωνικής προσφοράς των μελών του κόμματός του.

Στη συνέχεια, ομάδες «κρούσης», από Χρυσαυγίτες που είχαν εφοδιαστεί με τις ειδικές ηλεκτρικές μυγοσκοτώστρες και με σύνθημα «Autan ή Επι Τας» στις μπλούζες, άρχισαν να περιπολούν στις γειτονιές έτοιμοι να εξολοθρεύσουν όσα περισσότερα κουνούπια του Δυτικού Νείλου, έβρισκαν, ενώ παράλληλα άλειφαν με αντικουνουπικό όποιον Έλληνα συναντούσαν (αφού πρώτα τσέκαραν την ταυτότητα).

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας πάντως, δεκάδες κουνούπια πιάστηκαν κι ελέγχθηκαν, ενώ μεγάλη υπήρξε και η συμμετοχή των πολιτών στον εντοπισμό και την εξολόθρευση των αιγυπτιακών «Μουσουλμανοκούνουπων», που σύμφωνα με τις οδηγίες, ξεχωρίζουν κυρίως την άρνησή τους να τσιμπήσουν ομόθρησκους τους μετανάστες καθώς και από το χαρακτηριστικό αραβόφωνο «ζζζζζζ» που διαβάζεται ανάποδα.

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό αποτελεί προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε το υπεύθυνα)

 

Πηγή: protagon.gr

El Tio Samara

Δεν το πίστευα ποτέ πως θα έφτανε η ώρα
να γενώ πρωθυπουργός σε μια χρεωμένη χώρα,
την Ελλάδα του ευρώ που κυλά στην κατηφόρα.

Άνοιξη πολιτική ήταν πάντα ο σκοπός μου,
μα είναι δύσκολη δουλειά, έχω Γολγοθά εμπρός μου,
ο Γιωργάκης να 'ναι καλά (ο παλιός συγκάτοικός μου)

Στο μνημόνιο αρχικά αντιδρούσα με μανία.
Πολεμούσα ηρωικά της Ευρώπης τη Μαφία.
Μα το γύρισα μετά, γιατί μ'έδειρε η Γεωργία.
Νοσηλεύτηκα στο ΚΑΤ-είχα πάθει αμνησία,
κι από τότε λέω "ναι" σ' ό,τι πει η Γερμανία.

Όταν είδα το ΠΑΣΟΚ να το τρώει η μαρμάγκα
είπα: "είναι πια δική μου η καρέκλα με τα φράγκα!
ο λαός θα με ψηφίσει κι όλοι θα με λένε μάγκα!"

Είμαι ήρωας εγώ, η ζωή μου θα σας πείσει:
Μετανάστες, Σκοπιανό, Μητσοτάκη έχω επιζήσει.
Αντωνάκη δαγκωτό για να βγείτε απ'την κρίση!

Μα 30 τοις εκατό δε μου φτάνει ούτε για πλάκα.
Τρέχω σφαίρα στο Χοντρό να του κάνω λίγη τράκα,
και κυβέρνηση σου φτιάχνω φτερομπάμ και τσάκα-τσάκα.
Αδιόρθωτε λαέ πιάστηκες ξανά στη φάκα!
Μ'έκανες πρωθυπουργό!!! Gracias Έλληνα Μαλάκα!!!!

Mουσική: Los Cuates de Sinaloa
Διασκεύη, Στίχοι: The Lemurians

Ο τρόμος στο βλέμμα τους

Τι πανικός κι αυτός! Οι «φουσκωτοί» της Χρυσής Αυγής ζητούσαν χθες από γυναικόπεδα και ηλικιωμένους να τους... προστατεύσουν από το αντιφασιστικό συλλαλητήριο στη Νίκαια. Κι επειδή τα γυναικόπαιδα δεν ήρθαν στο ραντεβού, την προστασία των χρυσαυγιτών ανέλαβε γι' ακόμη μια φορά η ελληνική αστυνομία. Ο τρόμος στο βλέμμα τους, ανεκτίμητος.

Το κάλεσμα της Χρυσής Αυγής κατά τη διάρκεια του αντιφασιστικού συλλαλητηρίου στη Νίκαια έσταζε κρύο ιδρώτα από την πρώτη μέχρι την τελευταία αράδα: «Πρέπει να είμαστε ΟΛΟΙ εκεί γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι [...] να διασφαλίσουμε τη δημόσια και ιδωτική περιουσία που θα γίνει στόχος των αναρχομπολσεβίκων».

Θα μπορούσε να είναι επιφυλίδα σε κάποια ναυαρχίδα του ελληνικού Τύπου ή άρθρο γνώμης σε μια από τις ιστοσελίδες που ζητούν σε τακτά χρονικά διαστήματα την κατάλυση του συντάγματος για την προάσπιση του νεοφιλελευθερισμού. Ήταν όμως η αγωνιώδης κραυγή της Χ.Α για βοήθεια. Οι «φουσκωτοί» ζητούσαν από γυναικόπεδα και ηλικιωμένους να τους προστατεύσουν. Και επειδή τα γυναικόπαιδα δεν ήρθαν στο ραντεβού, την προστασία ανέλαβαν ισχυρότατες δυνάμεις των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΙΑΣ, που κινούνταν από νωρίς στην περιοχή.

«Πού ήταν όλες αυτές οι αστυνομικές δυνάμεις όταν οι χρυσαυγίτες απειλούσαν να διώξουν τους νόμιμους καταστηματάρχες από την περιοχή;» αναρωτιόταν λίγο αργότερα ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας, Τζαβέντ Ασλάμ, μιλώντας σε ένα πλήθος εκατοντάδων Ελλήνων και μεταναστών.

Οι δημοσιογράφοι που καλύψαμε την τεράστια, για τα δεδομένα της Νίκαιας, αντιφασιστική εκδήλωση νοιώθαμε τον πανικό της Χρυσής Αυγής να πλανάται στον αέρα. Φώναζαν τα γνωστά τους συνθήματα αλλά δεν άφηναν τους φωτογράφους να τους πλησιάσουν ούτε σε απόσταση δυο τετραγώνων. Τα όρια του κόσμου τους ήταν τα όρια των διμοιριών των ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί για να τους προστατεύουν.

Και να θες να αντιδράσεις...

Πίσω στο 1974, κάποιος έγραφε για μια «Παρασκευή»...που έγινε «μέρα κακή»...και κάποια Μαρία που ζούσε με μια «συμμορία» και όχι με κάποια ‘κομπανία’...

Αναμφίβολα, η λογοκρισία είναι μεγάλο πλήγμα κατά της δημοκρατίας, αλλά όχι μεγαλύτερο από εκείνο της «αφασίας», είτε αυτή είναι προσωπική, έιτε συλλογική, κοινωνική.

Ακόμη και έαν καταστάσεις δικτατορίας όντως δεν ζούμε, οι καταστάσεις δεν είναι τόσο καλύτερες ή τουλάχιστον τέτοιες που να δικαιλογούν την απουσία αντίδρασης (οποιασδήποτε μορφής).

Πόσο ευφικτή είναι όμως αυτή η αντίδραση άραγε..? Και αν είναι εφικτή, έχει χώρο να προβληθεί και να σταθεί σήμερα??

Γιατί πιθανόν κάποια άλλα "μαλαματένια λόγια" να γράφονται σήμερα, αλλά αντί να λογοκρίνονται...να περιθωριοποιούνται.

Γιατί πιθανόν μια εξέγερση κόσμου, να μετατρέπεται/ μεταφράζεται σε «πλιάτσικο».

Γιατί πιθανόν μια πορεία, να μετατρέπεται/ μεταφράζεται σε ένα ακόμα τηλεοπτικό επεισόδιο σε επανάληψη.

Γιατί πιθανόν η έννοια του συμβιβασμού εγίνε συνώνυμη με εκείνη του ρεαλισμού.

Γιατί πιθανόν η έννοια της καριέρας έγινε συνώνυμη με τα όνειρα.

Γιατί πιθανόν είναι πραγματικά δύσκολο να μείνεις έξω από όλο αυτο...

Ίσως μια αρχή είναι η σκέψη και η ανησυχία για κάτι άλλο...Μια ανησυχία που η έκφραση της μπορεί αν όχι να κινητοποιήσει, τουλάχιστον να προβληματίσει.

«Και αν δεν είσαι σαν και εμένα αλήτης...μην σκιαχτείς...Τουλάχιστον, μίλα να χαρείς»

Υ.Γ. Λιγότερο από 30 χρόνια μετά, ο ίδιος άνθρωπος «πάσχει» από πρόβλημα υγείας, καρδιακής κυκλοφορίας...

Φόβος - Ελπίδα 1-0

 Τι άλλαξε;

Πέρασε μια βδομάδα για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε το αποτέλεσμα των εκλογών. Πέρασαν 40 περίπου μέρες για να κατασταλαξουμε στον ανασχηματισμό που θελουμε να κάνουμε στην κυβέρνηση. Η γραμμή που διαλέξαμε είναι η ίδια, τα πρόσωπα άλλαξαν μόνο. Το μόνο που άλλαξε είναι η τραμπα μεταξύ ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ. Αν και οι περισσότεροι βουλευτές του ΛΑΟΣ είναι και πάλι μέσα στη Βουλή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Δεν μάθαμε πολλά απο αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Μάθαμε ότι δεν πεινάμε αρκετά, ότι αντέχουμε σε ακόμα περισσότερους ανέργους και ότι η δύναμη των ΜΜΕ είναι αυτή που τελικά βγήκε νικήτρια. Κέρδισε λοιπόν ο φόβος! Ο φόβος και ο τρόμος που έλεγε ότι εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν πήραμε το 1 δις για τα φάρμακα, κι όταν το εισπραξαμε μετα τις εκλογές πήγε απευθείας στους δανειστές κατα ένα μεγάλο ποσοστό! Ο τρόμος που έσπειραν τα περισσότερα κανάλια με αποτέλεσμα να αντιστραφεί το αντιμνημονιακό κλίμα και να μετατραπεί σε αντι-Τσιπρικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι δεν ψήφισαν Σαμαρά επειδή τον θεωρούν ικανό...

Οι φασίστες είναι επίσημα εδώ!

Μάθαμε ακόμη ότι έχουμε 440 χιλιάδες φασιστες που ζούνε ανάμεσα μας! Δεν υπάρχει πλέον το συγχωροχάρτι της πρώτης φοράς! Αν νομιζουν οτι η ψηφο στη Χρυση Αυγη θεωρείται αντισυστημικη κανουν μεγαλο λαθος. Πάντα θα διώκει τους αδύναμους και τους απροστάτευτους.Παντα θα επιτίθεται σε όσους μπορεί αλλα ποτέ σε αυτούς που πρέπει! Δεν θα χτύπαγε ποτέ τον Παυλοπουλο ή τον κάθε Παυλοπουλο γιατι το σκυλί ποτε δεν δαγκωνει το χέρι που το ταιζει! Ο καθένας είναι ότι ψηφίζει!

Η αντίδραση της οικονομίας σε αντίθεση με την αντίδραση του κόσμου

Το χρηματιστήριο ανεβαίνει οι αγορές χαίρονται ο Σαμαράς πανηγυρίζει αλλα οι οπαδοί του δεν είχαν λεφτά να βάλουν βενζίνη να πανε στο Ζάππειο να γιορτάσουν μαζί του. Τι ειρωνεία... Τι ειρωνεία που ενώ το προεκλογικό μοτο των τριων κομμάτων ήταν η επαναδιαπραγμάτευση, μετεκλογικά μιλάνε μόνο για την τήρηση των υπογραφών τους και οι Ευρωπαίοι μετα τα αποτελέσματα δεν δείχνουν καμία διάθεση ούτε για επιμήκυνση του προγράμματος! Ο κόσμος πήρε μια ανάσα αλλά γνωρίζει ότι όσο βρίσκεται στην εντατική θα ζει με μηχανική υποστήριξη αρκεί να μην τραβήξει κάποιος τα καλώδια. Αργός θάνατος λοιπόν...

Αντιπολίτευση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ απο την άλλη δεν πρέπει να είναι χαρούμενος απο το αποτέλεσμα. Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει ότι ένα κόμμα του 4% πήγε στο 27% μέσα σε δυο μήνες αλλα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά! Στις επόμενες εκλογές αν δεν βελτιωθεί η κατασταση θα μιλάμε για βέβαιη αυτοδυναμία αλλα τότε δεν θα ιδρωνουν τα αυτιά των Ευρωπαίων με τη δικιά μας χρεοκοπία. Θα έχουν λάβει τα μέτρα τους και η ανασύνταξη του κράτους θα είναι τρομακτικά δύσκολη! Οφείλει να μην συνεχίσει την στείρα αντιπολίτευση του 4% ή την μεθοδευμένη των μεγάλων κομμάτων! Οφείλει να συνεχίσει να δίνει όραμα και ελπίδες σε ένα κοινό που τις εχει πραγματικά ανάγκη. Είναι στο χέρι τους να μας πείσουν και ενεργά θα ειμαστε πάλι εκεί όταν πρέπει!

Κοιτάμε Μπροστά!!!!

Πραγματικά εύχομαι αυτη η κυβέρνηση να πετύχει ότι περισσότερο μπορεί! Ξέρω ότι δεν είναι στο χέρι τους όμως ακόμα κι αν μπορούσαν! Ελπίζω μόνο μην χαθεί το τρένο και μας οδηγήσουν σε καταστάσεις πολύ πιο δύσκολες απο τη δραχμή! Έχετε την εντολή του λαού να επαναδιαπραγματευτειτε!

Όσο για εμάς σταθήκαμε πολυ μικρότεροι απ' ότι απαιτούσαν οι περιστάσεις! Τρομοκρατηθηκαμε και δεν σκεφτήκαμε. Διαλεξαμε τον ίδιο δρόμο φοβούμενοι την αλλαγή... Μέχρι τις επόμενες εκλογές μπορούμε αναρωτηθούμε τι θελουμε και να ψηφίσουμε με βάση αυτο! Χωρίς απειλές, χωρίς τρομοκρατία, χωρίς ψεύτικα διλήμματα! Μέχρι τότε να έχετε τα ματιά σας και τα αυτιά σας ανοιχτά.

"Ξέρω πως ποτε δεν σημαδευουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος!" Κατερίνα Γωγου

Οφείλουμε να ψηφίσουμε...

Άλλη μια ευκαιρία μας δίνεται αυτή την Κυριακή να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό και να μπούμε κι εμείς μέσα στην κυβέρνηση για λίγες ώρες. Για 12 συνεχόμενες ώρες θα κρίνεται το μέλλον μας, οι ιδέες μας, η παιδεία μας, η διαφθορά μας, η νοημοσύνη μας αλλά και η αδιαφορία μας. Πρέπει να ψηφίσουμε όλοι. Το 35% της αποχής στις προηγούμενες εκλογές πρέπει να μειωθεί πολύ. Η αδιαφορία είναι συνενοχή στο έγκλημα. Η αδιαφορία μας θα κρίνει το παρών και το μέλλον μας. Η αδιαφορία δυστυχώς κρίνει και καταλύει τη δημοκρατία μας.

Έχουμε μπροστά μας μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξουμε τα πράγματα. Μοναδική ίσως για τη γενιά μας! Υπάρχει ένα δίλημμα σε αυτές τι εκλογές. Αυτό δεν είναι Ευρώ ή Δραχμή. Δεν είναι Αριστερά ή Δεξία. Είναι αν θέλουμε να αλλάξουμε ή όχι. Πρέπει να ψηφίσουμε κατα συνείδηση και η ψήφος μας να μην είναι απόρροια εκβιασμών ξένων ή εγχώριων μέσων.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που δεν θα είναι άντρο διαφθοράς.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα απονέμει ισότιμη δικαιοσύνη προς όλους κι όχι ανάλογα με τη θέση σου και το πορτοφόλι του.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα απαλλάξει τους χαμηλομισθούς από τα χαράτσια επιβάλωντας υψηλότερη φορολογία στα υψηλά στρώματα.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που δεν θα έχει σχέση με σκάνδαλα.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα κυνηγήσει και δημεύση την περιουσία όσων φοροδιαφεύγουν.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα βάλει ως προτεραιότητα της τον άνθρωπο και όχι τις επιχειρήσεις.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα δώσει όραμα και ελπίδα στους 1,5 εκ ανέργους.

• Οφείλουμε να ψηφίσουμε μια κυβέρνηση που θα ακούει το λαϊκό έρισμα

Οι ψηφοφόροι των κομμάτων της Αριστεράς(ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ), οι ψηφοφόροι των "Αγανακτισμένων" που έχουν μετακομίσει είτε στους ΑΕ, είτε σε άλλα μικρότερα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα αλλά ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαλέξουν πλευρά. Αν θεωρούν ότι Σαμαράς και Τσίπρας θα πράξουν ακριβώς τα ίδια πράγματα καλά κάνουν και ψηφίζουν το κόμμα της επιλογής τους.

Αυτοί όμως που δεν κρατάνε ίσες αποστάσεις από τα δυο κόμματα πρέπει να διαλέξουν πλευρά. Αν θέλουμε να δούμε αλλαγή πρέπει όλοι να πάρουμε θέση σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Το ποια θα είναι αυτή η κυβέρνηση θα το κρίνουμε εμείς την Κυριακή. Δεν θα κρίνω τώρα αν το κόμμα που θα ψηφίσω θα πραγματοποιήσει όλα έχει υποσχεθεί. Δεν το έχω δει να κυβερνάει και δεν μπορώ να το κρίνω εκ των προτέρων. Αν αποτύχει θα το κρίνουμε όλοι μαζί μετά από τη θητεία του. Θα κρίνω όμως ότι η Νέα Δημοκρατία την τελευταία φορά που κυβέρνησε μας γέμισε σκάνδαλα και παρέδωσε χάος εγκαταλείποντας από μόνη της την εξουσία. Οφείλουμε να καταδικάσουμε με την ψήφο μας όσους μας έφεραν ως εδώ. Οφείλουμε να επιλέξουμε για μια φορά την αλλαγή. Οφείλουμε να ψηφίσουμε ΣΥ.ΡΙΖ.Α

Πρόταση του Alexiptotou: Τι στάση κρατάμε την Κυριακή;

Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν,εκείνοι που δεν βλέπουν και εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν. Το άρθρο αυτό απευθύνεται στους τελευταίους.

 Μην περιμένετε να ακούσετε ποιο κόμμα είναι  το καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, για να ψηφίσετε ή να πάρω κάποια θέση υπέρ της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Θα σας πω ένα πράγμα και βάλτε το καλά στο μυαλό σας:

IΣΟΠΕΔΩΣΤΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ!!!

Ένα δικομματισμό χτισμένο εδώ και χρόνια στα σάπια θεμέλια της μίζας, των σκάνδάλων, της οικογενειοκρατίας, του εκφοβισμού, της προπαγάνδας και της ψευτοδημοκρατίας. 

Θέλετε να θυμηθούμε πως αντιμετώπισαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τους πολίτες τις ημέρες ψήφισης των Μνημονίων; Πρέπει να καταλάβει κάθε πολίτης, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ότι τα απάνθρωπα μέτρα που μας επιβάλουν οι Μνημονιακοί Σωτήρες δεν είναι σε καμία περίπτωση υπέρ του λαού. Εξυπηρετούν τα τεράστια συμφέροντα των Golden Boys, των τραπεζιτών της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, οι οποίοι κρατούν υπόδουλο τον Ελληνικό λαό μέσω ενός πλασματικού χρέους.

 Στη σύγχρονη ιστορία, τουλάχιστον από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, δεν έχει ξαναγίνει τέτοια συντονισμένη, παγκόσμια προσπάθεια επηρεασμού του αποτελέσματος των εκλογών σε μια μικρή χώρα.H τεράστια προπαγάνδα τους έχει δυο στόχους:

1) Τoν εκφοβισμό των πολιτών που αποδίδει (κυρίως της τρίτης ηλικίας).

2) Την λασπολογία και αποδυνάμωση του δεύτερου κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, υπέρ της ΝΔ.

Θέλω να αναφερθώ τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ που στις 6 Μάη ήταν ο νικητής των εκλογών. Αν δούμε  την κατάσταση με τον ρεαλισμό των τελευταίων ημερών, όλοι θα παραδεχτούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι, είναι η μεγαλύτερη απειλή για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.Για αυτό και δέχεται τρομερή προπαγάνδα. Αν βέβαια στη δεύτερη θέση ερχόταν  κάποιο άλλο κόμμα αντί του ΣΥΡΙΖΑ π.χ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ή οι Οικολόγοι Πράσινοι θα βλέπαμε την ίδια ακριβώς μορφή προπαγάνδας για το κόμμα αυτό.

(π.χ Πρετεντέρης : Oι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταστρέψουν τον Παρθενώνα και θα φτιάξουν πάρκο.) 

Άκουσα  πολλούς να λένε ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που δεν συμφωνούν μαζί του σε πολλές απόψεις (μεταναστευτικό,εθνικά θέματα κ.α) αλλά μόνο και μόνο για να μην πάρει το bonus των 50 εδρών η ΝΔ. Πρέπει να καταλάβουν λοιπόν  οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ ότι το ποσοστό που θα πάρουν δεν είναι σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικό των θέσεων τους και πως πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την δύναμη από τους ψήφους-τιμωρίας. 

Επιστρέφω στην μεγαλύτερη απειλή της χώρας και θέλω να προκαλέσω τους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μου απαντήσουν αν γνωρίζουν κάποια χώρα που τα μνημόνια και γενικά οι πολιτικές του ΔΝΤ έσωσαν τον λαό της; H απάντηση είναι Καμία. Ούτε στον Ισημερινό τη δεκαετία του 60' ,ούτε στην Τζαμάικα το 1976 αλλά ούτε  και στην Ιρλανδία,την Βολιβία και την Αργεντινή . Αυτό που κατάφεραν ήταν να εκτόξευσαν την ανεργία από το 20% στο 70%, να εκτοξεύσουν στα ύψη το δημόσιο χρέος και να ρουφήξουν τον ορυκτό πλούτο των χωρών αυτών. Και όλα αυτα ποιοί; Οι  International Συνεργάτες και φίλοι της ΝΔ οι οποίοι έχουν ακριβώς το ίδιο σχέδιο και για την Ελλάδα.

Τα έργα της Ν.Δ. από το 2004-σήμερα

Μιας και η ΝΔ προσπαθεί απελπισμένα να φτιάξει τον πόλο της κεντροδεξιάς, συσπειρώνοντας συνιστώσες από την ακροδεξιά μέχρι το «μεσαίο χώρο» του Καραμανλή, ας θυμηθούμε μερικά από τα έργα των κυβερνήσεων της ΝΔ με χρονολόγική σειρά, ξεκινώντας από το 2004. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι τυχαία.

Το υπέροχο κυβερνητικό έργο της ΝΔ

Υπενθυμίζεται ότι σε κανένα από τα παρακάτω σκάνδαλα δεν υπήρξε καταδίκη στελέχους κυβέρνησης της ΝΔ, καθώς το πλαίσιο που έχουν φτιάξει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέσω κυρίως του νόμου περί ευθύνης υπουργών και του τρόπου που λειτουργούν οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, παρέχει ουσιαστικά ασυλία στους εκλεγμένους.

Χρηματισμός στο υπουργείο Τουρισμού

Επιχειρηματίας καταγγέλλει ότι ο διευθυντής του γραφείου του υφυπουργού του ζήτησε μίζα για να διευθετηθεί υπόθεσή του. 

Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ

Ο στενός συνεργάτης του υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου, Α. Χούπης, είχε αναλάβει επ' αμοιβή μέσω εταιρείας να διαμορφώσει τους όρους προκήρυξης και αξιολόγησης αιτήσεων για προσλήψεις στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, και συγκεκριμένα την πρόσληψη 300 υπαλλήλων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Ένα ποίημα για να βγούμε από την κρίση

To ποίημα που ακολουθεί είναι του Σπύρου Γραμμένου. Συμβολισμοί σύμφωνα με τον ίδιο δεν υπάρχουν αφου το όνομα Γιωργάκης μπορεί στις μέρες μας να αντικατασταθεί επάξια από αρκετά άλλα. Αφορμή για αυτό το ποίημα στάθηκε η δήλωση ενός συμπολίτη μας που είπε: "Δίνω κι εγώ ένα μισθό να σωθεί η χώρα", ενώ ήταν άνεργος. Ακολουθεί το ποίημα αλλά και η απαγγελία από τον ίδιο το Σπύρο.

Χέζομαι και γράφω για το Γιωργάκη*

Δίνω κι εγώ ένα μισθό για να σωθεί η χώρα

σου δίνω και το σύνθημα Γιωργάκη μας προχώρα

έχω έναν υπολογιστή, τηλέφωνο, κιθάρα,

έχω και μια μηχανή, ψαλίδια, μια τσατσάρα

Αν είναι να γλιτώσουμε γρήγορα από την κρίση

αφού εγώ τα έφαγα ας φάω το γαμήσι

να κάτσω εγώ στα τέσσερα να έρθετε από πίσω

και αν πονέσω κράτα με και θα το συνηθίσω

Ανέβασε το ΦΠΑ, βάλε έμμεσους φόρους

γάμα το ασφαλιστικό και ψάξε κι άλλους πόρους

στη σύνταξη να βγαίνουμε μετά το θάνατο μας,

κι όποιος θα ζήσει πιο πολύ, μετά τα εβδομήντα,

να 'ναι με χρονοχρέωση η ώρα 1,50

Εύγα στην τηλεόραση, και τρομοκράτησε μας

καν τον φτωχό φτωχότερο, Γιωργάκη τέλειωσε μας

αν δεν πληρώσουμε εμείς, ποιός θα τα πληρώσει;

ο πλούσιος που μάτωσε για να μας ξελασπώσει;

Γιωργάκη σε παρακαλώ, πριν κλείσω αυτό το ποίημα

ορκίσου ρε γαμώτη μου πως θα 'μαι εγώ το θύμα

πως άσπρη μέρα δεν θα δω, ανάσα δεν θα πάρω

πως δεν θα έχω χρήματα να δώσω ούτε στο χάρο

Κι εσύ που είσαι εκεί ψηλά στο Μέγαρο Μαξίμου

να είσαι πάντοτε καλά και πρόσεχε ψυχή μου

γιατί ο Δεκέμβρης πέρασε όμως έρχεται κι άλλος

κι εκείνος θα 'ναι δύσκολος κι ακόμα πιο μεγάλος

ΥΓ: Μπορείτε να δοκιμάστε και το Αντωνάκη ή το Βαγγελάκη χωρίς να αλλάξει το νόημα

Δικαιολογίες τέλος....

Ο φασισμός εχει 2 πλευρές… Εκφράζεται πότε χαμηλόφωνα και πότε δυνατά… Ξεκινάει απο τον πατέρα που βρίζει το μεσημέρι στο τραπέζι τους μετανάστες, περνάει απο τη δασκάλα που βλέπει τα παιδιά να τραμπουκίζουν εναν μετανάστη μαθητη στο σχολείο και σιωπά, φτάνει στην καθημερινή αναπαραγωγή του ρατιστικού λόγου πάνω απο ενα φραπέ και καταλήγει στην εκλογική αντιπροσώπευση όλων αυτών με προκάλυμμα κάποιες αστείες δικαιολογίες. Ο φασισμός εχει 2 πρόσωπα, το ένα πρόσωπο είναι αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση ή στις φωτογραφίες (που δεν φτανουν όμως ποτε ως την tv) και δείχνουν ξυρισμένα κεφάλια με μαχαίρια στα χέρια… το άλλο πρόσωπο είσαι εσύ, που σήμερα γελούσες στη δουλειά με τους συναδέλφους σου για τον ξυλοδαρμό μιας γυναίκας 60 χρονών απο ενα θρασύδειλο ανθρωπάριο. Είσαι εσύ που είπες “καλά της έκανε” και κρύβεις πίσω απο μια τόσο μικρή φράση ενα βουνό απο μίσος, κόμπλεξ και ψυχολογικά προβλήματα… το άλλο πρόσωπο του φασισμού είσαι εσύ που επικροτείς τον νεοναζί και τον οπλίζεις για την επόμενη επίθεση.

 

Η ΧΑ πήρε βήμα στην τηλεόραση, αύξησε τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και απεργών επειδή κάποιοι την ψήφισαν, επειδή κάποιοι έριξαν ενα ψηφοδέλτιο στην κάλπη με την χαζή δικαιολογία “να ψηφίσουμε κατι μικρό μωρε, οτι να’ναι”, ή με ηλίθια επιχειρήματα του στυλ “να πάνε στη βουλή να τους δείρουν” ή “να κανουν κάτι για τους λαθρομετανάστες”. Όμως το κόμμα που ψήφισες δεν είναι “οτι να’ναι”… είναι ενα νεοναζιστικό μόρφωμα που μαχαιρώνει και ξυλοκοπεί αδύναμους ανθρώπους, είναι ενα συνοθύλευμα απο τραμπούκους της νύχτας που δρούν σαν δολοφονική συμμορία υπο την κάλυψη της αστυνομίας. Και εσύ το ψήφισες. Όχι, δεν θα δείρει τα λαμόγια της βουλής… χτυπάει μετανάστες και νεα παιδιά επειδη δεν τους αρέσει η εμφάνισή τους, χτυπάει αριστερούς, χτυπάει κομμουνιστές, χτυπάει αναρχικούς, χτυπάει απεργούς εργάτες.

Δρέψτε τους καρπούς που σπείρατε

Σαράντα χρόνια μετά την Χούντα και περίπου εβδομήντα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο των Ναζί οι φρικτές εκείνες μνήμες επιστρέφουν με το "προεκλογικό αγώνα" της Χρυσής Αυγής. Όλοι μας περιμέναμε αυτό που έγινε σήμερα το πρωί στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη. Όλοι εκτός από τα πολιτικά κόμματα ίσως καθώς και τους περίπου 500.000 ψηφοφόρους τους. Η αβεβαίοτητα, η τρομοκρατία των μεγάλων κομμάτων αλλά και η "αγανάκτηση" έβαλε τους νοσταλγούς του Χίτλερ μέσα στη Βουλή. Πρέπει να αναζητήσουμε την πηγή του προβλήματος και να αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του. Φταίμε όλοι που οι φασίστες διεκδίκησαν και κέρδισαν μια θέση στη "δημοκρατία" μας.

Κύριε Καρατζαφέρη, δεν πρέπει να εκπλήσεσαι για τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής και δεν δικαιούσαι να τις καταδικάζεις. Εσύ έβαλες πρώτος από όλους φασίστες μέσα στο κοινοβούλιο. Βορίδης, Άδωνίς, Πλεύρης και εσύ προσωπικά είστε οι πρώτοι που άρχισαν να καλλιεργούν το μίσος και να δημιουργούν το δίπολο ακροδεξία ή άνθρωπος.

Κύριε Σαμαρά, η προσέλκυση όλων των φασιστοειδών στο κόμμα μας δημιουργεί ανοχή σε όλους τους ομοϊδεάτες τους. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από την εμφάνιση του Βορίδη με το τσεκούρι κι όμως εσείς στην Νέα "Δημοκρατία" τους δίνεται κυρίαρχο ρόλο δίνοντας βήμα σε ρατσιστές και δολοφόνους. Ο δικός σας δυναμιτισμός του κλίματος μέσω τρομοκρατικών δηλώσεων και απειλών από τη στιγμή που αναλάβατε πρόεδρος της ΝΔ έχει οδηγήσει το λαό σε αυτοκτονίες και βίαιες πράξεις.

Μια απάντηση στους Έντεκα, του Γιάννη Βαρουφάκη

«Αγωνιούμε και ανησυχούμε βαθιά, όπως και όλοι οι Έλληνες, για τις εξελίξεις στην οικονομία και την κοινωνία...» Έτσι κλείνει το κείμενο ένδεκα καλών συναδέλφων το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Καθημερινή και κατόπιν εδώ. Τουλάχιστον, η Κρίση μας ανάγκασε (εμάς τους οικονομολόγους) να αφήσουμε τα μυστικιστικά μας κείμενα και να συμμετάσχουμε στον δημόσιο διάλογο στην βάση της ισηγορίας: της απλής ιδέας ότι τα λεγόμενά μας πρέπει να κρίνονται από τους πολίτες στην βάση της ποιότητας του επιχειρήματός μας, από το κατά πόσον πείθει, πόσο βοηθά στην διαμόρφωση συλλογικών δράσεων και συνειδήσεων.

Αν μη τι άλλο, η Κρίση απέδειξε ότι ο Πλάτων έσφαλε. Ότι στον χώρο της οικονομίας, η κοινωνία δεν δικαιούται να αφήσει τις τύχες της στους «επαΐοντες», στους «ειδικούς». Πίσω από κάθε καταστροφική οικονομική πολιτική (προ του 2008) η οποία οδήγησε στο Κραχ του 2008 κρυβόταν μια ομάδα από τους καλύτερους οικονομολόγους. Πίσω από κάθε τοξικό παράγωγο βρισκόταν ένα μοντέλο που βάσιζε τις καταστροφικές του παραδοχές στα γραπτά κάποιου Νομπελίστα οικονομολόγου. Οι υπουργοί οικονομίας, ιδίως στην χώρα μας, δεν υστερούσαν καθόλου, ως οικονομολόγοι, σε ακαδημαϊκούς τίτλους. Για την ακρίβεια τα βιογραφικά τους ήταν συχνά εντυπωσιακά.

Σήμερα, εδώ που φτάσαμε, οι οικονομολόγοι έχουμε ιερή υποχρέωση να κάνουμε αυτό που έπραξαν οι 11 συνάδελφοι: Να καταθέτουμε τις απόψεις μας στον δημόσιο διάλογο ως ίσοι μεταξύ ίσων, προσπαθώντας να πείσουμε με λογικά επιχειρήματα για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει. Και να κρινόμαστε για αυτά που προτείνουμε από τους πολίτες οι οποίοι, με την ψήφο τους, έχουν τον τελικό λόγο.

Το Κείμενο των Ένδεκα, πολύ σωστά, αποτελείται απο τρία μέρη: Μια σειρά (τριών βασικών) διαπιστώσεων για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μια ανάλυση των λόγων που βρεθήκαμε εδώ που είμαστε και, τρίτον, τρεις βασικές συστάσεις για το τι πρέπει να γίνει. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε αυτά τα τρία μέρη ένα προς ένα.

Οι Διαπιστώσεις των Ένδεκα

Πρώτη διαπίστωση είναι ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη και πως πλησιάζουμε ένα σταυροδρόμι όπου, αν πάρουμε την λάθος κατεύθυνση, θα το μετανοιώσουμε πικρά ως έθνος και ως πολίτες. Πιο συγκεκριμένα, κρίνεται η παραμονή μας στην ευρωζώνη αλλά και γενικότερα το μέλλον της Ευρώπης. Μια στραβοτιμονιά της Ελλάδας πιθανόν να έχει, λόγω της κρισιμότητας της περιόδου, όχι μόνο τεράστιο κόστος για την χώρα μας αλλά και για την Ευρώπη συνολικά.

Δεύτερη διαπίστωση είναι ότι η Ύφεση ήταν αναπόφευκτη δεδομένης της έντασης της Κρίσης που ξέσπασε στην Ελλάδα στα τέλη του 2009 (και, θα πρόσθετα, του παγκόσμιου Κραχ του 2008 που προηγήθηκε). Με άλλα λόγια, είτε είχαμε Μνημόνιο είτε όχι, ο ελληνικός λαός ήταν προδιαγεγραμμένο (από το 2008) ότι θα υπέφερε.

Τρίτη διαπίστωση, ότι η Κρίση είναι τόσο ελληνική όσο και ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα έχει ιδιαίτερες, δικές της, παθογένειες που εξηγούν γιατί λειτουργήσαμε ως «το καναρίνι στην γαλαρία» αλλά, παράλληλα, η Ευρωζώνη είχε κι εκείνη τις δικές της παθογένειες και σαθρές δομές, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αυτές οι τρεις διαπιστώσεις με βρίσκουν, όπως τις κατέγραψα περιληπτικά πιο πάνω, απόλυτα σύμφωνο. Βέβαια, οι διαπιστώσεις δεν αρκούν. Σημασία έχει (ιδίως ώστε να προβούμε στην εκπόνηση πολιτικών αντιμετώπισης του προβλήματος, της Κρίσης) να προχωρήσουμε στην ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν στην κατάσταση την οποία «διαπιστώνουμε». Αυτό επιχειρεί η επόμενη ενότητα:

Η Ανάλυση των Ένδεκα

Οι Ένδεκα διαχωρίζουν την ελληνική από την ευρωπαϊκή διάσταση της Κρίσης. Όσο αφορά την ελληνική της διάσταση, είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με τον τρόπο που χαρακτηρίζουν τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνικής οικονομίας: Είμασταν (και είμαστε) μια κοινωνία βουτηγμένη στην αναξιοκρατία, μια οικονομία όπου τα αντικίνητρα τα οποία αντιμετώπιζε όποιος ήθελε να δημιουργήσει κάτι της προκοπής (είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα) ορθώνονταν γιγαντιαία και απαιτούσαν Ηράκλεια δύναμη και Οδύσσεια πανουργία για να τα ξεπεράσει, ένα κράτος-εχθρός του πολίτη. Δεν χρειάζεται να σας κουράσω για πράγματα που σχεδόν όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά. Το μόνο που θα πρόσθετα στις ελληνικές παθογένειες είναι μία συγκεκριμένη την οποία οι Ένδεκα δεν αναφέρουν (ίσως επειδή διαφωνούν με την σημασία της): είναι ο υπονομευτικός ρόλος της ανισότητας εισοδημάτων και ευκαιριών. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα που αξίζει να συζητηθεί αλλού.

Σώστε μας από τους σωτήρες

Φανταστείτε μια σκηνή δυστοπικής ταινίας που περιγράφει την κοινωνία μας στο κοντινό μέλλον. Φύλακες με στολές περιπολούν μισο-ερειπωμένους δρόμους του κέντρου την νύχτα, για κυνήγι μεταναστών, εγκληματιών και αλητών. Αυτοί που βρίσκουν είναι άγρια κακοποιημένοι. Αυτό που μοιάζει με ευφάνταστη Χολιγουντιανή εικόνα είναι πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Την νύχτα, αυτόκλητοι προστάτες με μαύρες μπλούζες της νέο-φασιστικής Χρυσής Αυγής που αρνείται το Ολοκαύτωμα – η οποία κέρδισε το 7% των ψήφων στον τελευταίο γύρο των εκλογών, και είχε την στήριξη, όπως λέγεται, από το 50% της αστυνομίας της Αθήνας – περιπολούν τους δρόμους και ξυλοκοπούν κάθε μετανάστη που βρίσκουν μπροστά τους: Aφγανούς, Πακιστανούς, Αλγερινούς. Οπότε, κάπως έτσι αμύνεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Το πρόβλημα με την υπεράσπιση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού ενάντια στην απειλή της μετανάστευσης έγκειται στο ότι η θηριωδία της υπεράσπισής αποτελεί μεγαλύτερη απειλή στον «πολιτισμό» από όποιον αριθμό Μουσουλμάνων. Με τέτοιους υπερασπιστές και φίλους, η Ευρώπη δεν χρειάζεται εχθρούς. Πριν από 100 χρόνια, ο G. K. Chesterton όρισε το αδιέξοδο στο οποίο παγιδεύονται οι επικριτές της θρησκείας: “Oι άνθρωποι που ξεκινούν να πολεμούν την Εκκλησία για το καλό της ελευθερίας και της ανθρωπότητας καταλήγουν να παραμερίζουν την ελευθερία και την ανθρωπότητα αρκεί να μπορούν να πολεμήσουν την Εκκλησία… Οι αντικληρικοί δεν έχουν καταστρέψει θεία αντικείμενα, έχουν όμως καταστρέψει εγκόσμια αντικείμενα, αν αυτό τους παρέχει κάποια ικανοποίηση.» Πολλοί φιλελεύθεροι πολεμιστές είναι τόσο πρόθυμοι να παλέψουν τον αντιδημοκρατικό φονταμεταλισμό που καταλήγουν να καθιστούν περιττές την ελευθερία και την δημοκρατία αρκεί να μπορούν να πολεμήσουν τον τρόμο. Αν οι «τρομοκράτες» είναι έτοιμοι να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο επειδή αγαπούν κάποιον άλλον, οι πολεμιστές μας κατά του τρόμου είναι έτοιμοι να καταστρέψουν την δημοκρατία επειδή μισούν τον Μουσουλμάνο άλλο. Κάποιοι από αυτούς αγαπούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τόσο πολύ που είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν τον βασανισμό για να την υπερασπιστούν. Είναι μια αντιστροφή της διαδικασίας μέσω της οποίας οι φανατικοί υπερασπιστές της θρησκείας ξεκινούν με επιθέσεις κατά της σύγχρονης κοσμικής κουλτούρας και καταλήγουν να θυσιάζουν τα ίδια τους τα θρησκευτικά διαπιστευτήρια μέσα στην προθυμία τους να εξαλείψουν τις πτυχές της κοσμικότητας που μισούν.

Τα 10 ερωτήματα ενός καθηγητή του ΑΠΘ

  Ο Καθηγητής Κ.Τοκμακίδης απο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,μας θέτει δέκα ερωτήματα που καλό είναι να μας προβληματίσουν,σχετικά με τις σκοπιμότητες της παγκόσμιας οικονομίας και των κέντρων που την ελέγχουν...Διαβάστε τα ερωτήματα και θα σας απαντηθούν αυτόματα πολλές απορίες, άσχετα αν αυτες δεν απαντώνται απο τους "αρμόδιους".... Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:

 

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας <<υψηλόμισθος>> τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης,
ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι <<έπαθε>> εκεί:

α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν <<ψυχικά κουρασμένος>> και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά
ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να <<αντέχουν>> να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;

Καθηγητής Κ.Τοκμακίδης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκη

Ας τους εξηγήσει κάποιος...

Για ακόμα μια βδομάδα βλέπουμε τα αποτελέσματα τις κρίσης δίπλα μας, σε συνανθρωπούς μας. Από τη μια ο 30 χρόνος που μαχαιρώθηκε στην Πάτρα προχθες και σήμερα μια ακόμα αυτοκτονία και μάλιστα διπλή. Δυστυχώς για κάποιους δεν μπορώ να κατηγορήσω κάποιον άλλο πέρα από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση. Όσα λάθη κι αν έχουν κάνει οι υπόλοιποι δεν είναι αυτοί που διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, δεν είναι αυτοί που μας έβαλαν στο Ευρώ μετα τα καλά του και τα κακά του, δεν είναι αυτοί που μοίρασαν απλόχερα δανεικά λεφτά, δεν είναι αυτοί χαρίζουν στις τράπεζες και παίρνουν χαράτσια από όλους ανεξαιρέτος.

Αλλά φταίμε όλοι μας που τους αφήσαμε να κυβερνήσουν. Φταίμε όλοι που πανικοβαλλόμαστε όταν αναφέρεται η λέξη δραχμή ή βλέπουμε το χρηματιστήριο να πέφτει, τα λεφτά να βγαίνουν από τις τράπεζες. Όλα αυτά συνιστούν κρίση για τους πολιτικούς μας. Οι αυτοκτονίες, οι άνεργοι, οι άστεγοι είναι απλά μια στατιστική. Ο μόνος δείκτης που συνεχίζει να ανεβαίνει χωρίς να μας τρομάζει. 

Είναι φρικτό να βλέπεις σε site την ίδια ώρα δυο ειδήσεις που αναφέρονται σε αυτοκτονίες αλλά με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο. Στο Πρώτο Θέμα οι δύο εικόνες που ακολουθούν αποτελούσαν τα κύρια θέματα της ημέρας. Ας εξηγήσει κάποιος στο Σαμαρά και στον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο ότι με την αυτοκτονία πεθαίνεις, με την "αυτοκτονία" όχι....

Μπράβο Τσίπρα!

Δε θα έγραφα ποτέ «μπράβο Αλέξη», γιατί δεν τον νιώθω και δικό μου άνθρωπο. Αλλά το «Μπράβο Τσίπρα», το λέω εντελώς σοβαρά όπως θα το έλεγα για κάποιον ποδοσφαιριστή που έβαλε ωραίο γκολ σ’ ένα αγώνα ποδοσφαίρου που τον παρακολουθώ επειδή δεν έχω να κάνω κάτι καλύτερο.

Έχω βαρεθεί τα «καλά παιδιά». Τα «υπάκουα παιδιά». Τα «ξενέρωτα παιδιά». Μακάρι χίλιες φορές να αποδειχθεί ότι ο Τσίπρας είναι το τσογλάνι που λένε ότι είναι. Έναν τσόγλανο χρειάζεται αυτή η χώρα.

Τον χρειαζόμαστε για να αναστατώνει τους μαλακοπίτουρες σαν τον Σκανδαλίδη, τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Βγήκαν οι λουλούδες και οι τριπλοσάγονοι να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους για τους χαρακτηρισμούς Τσίπρα στον Ολάντ «και μάλιστα μέσα στο ίδιο του το σπίτι». Ξέχασαν όλοι αυτοί οι άθλιοι γυμνοσάλιαγκες που σήμερα μιλούν για «αγενή, αφελή και επικίνδυνο Τσίπρα», ότι επέτρεψαν στον Όλι Ρεν και στον Στρος Καν να μπουν μέσα στο σαλόνι του δικού μας σπιτιού, τη Βουλή, και να μας μιλήσουν με τον πλέον ταπεινωτικό τρόπο. Ξέχασαν ότι αυτές οι δουλάρες του πολιτικού υποκόσμου έφεραν το ΔΝΤ στην Ευρώπη να δίνει εντολές και να κουμαντάρει καταστάσεις. Ξέχασαν αυτές παρθενοπιπίνες ότι άφησαν τους κλητήρες της Τρόικας να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία και να δίνουν διαταγές.

Τότε, ούτε ο Σκανδαλίδης, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος ένιωθαν θιγμένοι. Θίχτηκαν επειδή ο Τσίπρας είπε ότι ΙΣΩΣ ο Ολάντ να γίνει Ολαντρέου κι επειδή αποκάλεσε μαντάμ τη Μέρκελ. Σιγά ρε σκλάβες της Αυλής! Η Μέρκελ, όσο και να τη γλείφετε για να σας στηρίξει με τρομοκρατικές δηλώσεις και απειλές εναντίον μας, όλοι ξέρουμε ότι είναι πιο απωθητική κι από βουβωνοκήλη.

Όσο για τον Ολάντ, είναι μια μετριότητα που υπό κανονικές συνθήκες και μπροστά στα μεγέθη πραγματικών ηγετών, μοιάζει με δημαρχούκο μικρής πόλης στη γαλλική επαρχία. Επειδή τους προσκυνάτε εσείς οι κομπλεξάρες, δε σημαίνει ότι θα τους προσκυνήσουμε όλοι.

Ας αναλάβει και κάποιος την ευθύνη...

Καιρό τώρα προβληματίζομαι τι μπορει να προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές το οποίο να είναι καλό για τη χώρα. Δεν είμαι ουτοπιστής και δεν πιστεύω ότι θα το βρω, άλλωστε λίγοι άνθρωποι στη χώρα το πιστεύουν και όλοι ανήκουν σε κόμματα.

Πρώτον και ευκολότερον, αυτό που ΠΡΕΠΕΙ να προκύψει είναι η έξοδος του κόμματος των νεοναζί από τη Βουλή (γι’αυτό το λόγο http://www.bbc.co.uk/news/magazine-18120890). Οπότε, συμπέρασμα πρώτο: πρέπει ΟΛΟΙ να ψηφίσουμε ώστε να περιορίσουμε το ανεκδιήγητο αυτό κόμμα.

Δεύτερον, οι επιλογές εξουσίας είναι περιορισμένες.

Η πρώτη είναι κυβέρνηση ΝΔ με ή χωρίς συνεργασίες. Αυτή είναι μάλλον η εύκολη οδός, η πεπατημένη. Γνωρίζουμε τι θα συμβεί, το ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Αν αυτό είναι που επιθυμεί κάποιος, αν η Ελλάδα που ονειρεύεται είναι αυτή στην οποία ζει, μπορεί πολύ εύκολα να ψηφίσει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή δευτερευόντως Δράση/ΔΞ (και μάλλον ΔΗΜΑΡ), οι οποίοι θα συνεργαστούν και θα οδηγήσουν τη χώρα στα ασφαλή, αλλά γεμάτα αγκάθια, χέρια της Ευρωζώνης. 

Η δεύτερη επιλογή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη αριστερή δύναμη που μπορεί να κυβερνήσει και να αλλάξει τη ρότα της χώρας. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Η αλήθεια είναι ότι δεν τους γνωρίζουμε, είναι πολυπαραγοντικοί (πολλά διαφορετικά στόματα μέσα στο κόμμα) και μοιάζουν πολύ με τους “κακούς” κομμουνιστές του γνωστού παραμυθιού (αυτούς, ντε, που θα σας πάρουν τα σπίτια). Από την άλλη, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελπίδα για κάτι διαφορετικό, για ένα καλύτερο μέλλον για τους νέους, για μια πολιτική περισσότερο αρεστή στο λαό και με καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμα και παρόμοια πολιτική να χρειαστεί να ασκήσει για να διορθώσει λάθη του πρόσφατου παρελθόντος μπορεί να το κάνει καλύτερα, έχοντας καθαρό κούτελο.

Τρίτη επιλογή είναι τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, κάποια από τα οποία έχουν να προσφέρουν, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος (για καθένα από αυτά διαφορετικός) που παραμένουν εκτός Βουλής.

Οπότε κι εδώ τα κουκιά είναι μετρημένα. Δεξιά πολυκατοικία ή αριστερά διαμερίσματα. (Δε θα σχολιάσω καν επιλογές τύπου ΚΚΕ, ΛΑΟΣ και Βεργή…)

Ακριβοί και λαμπεροί συνάδελφοί μου, μεγαλοδημοσιογράφοι…

Ώστε είναι αλήθεια; Έρχεται η καταστροφή; Έρχεται η ελληνική συντέλεια; Η Μέρκελ έχει θυμώσει τόσο με την Ελλάδα; Κι ο Σόιμπλε τα ίδια; Θα μας διώξουν από το ευρώ; Θα μας γυρίσουν στη δραχμή; Τελειώνουν τα λεφτά μας; Δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις Θα σταματήσουν τα νοσοκομεία και τα φαρμακεία να έχουν φάρμακα; Θα λείψει η βενζίνη από τα πρατήρια καυσίμων; Θα λείψουν τα μακαρόνια κι οι κονσέρβες από τα σούπερ μάρκετ ; Θα τρέχουν βελζεβούληδες στους δρόμους; Θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι;

Ακριβοί κι αγαπητοί μου συνάδελφοι, Όλγα, Γιάννη, Μανόλη, Παύλε (αχ μωρέ Παύλε…), Έλλη, Αλέξη, Πόπη, Άρη, Νίκο, έχω κατατρομάξει με τις αλήθειες σας… Έχω φοβηθεί, μα την Παναγία, με την τραγωδία που μου περιγράφετε ότι έχουμε μπροστά μας εμείς οι απείθαρχοι Έλληνες… Δεν μου την τεκμηριώνετε, φυσικά, αυτή την αλήθεια σας, αλλά μικρή σημασία έχει αυτό, αφού για να το λέτε εσείς που σχετίζεστε άμεσα με την εξουσία, που συχνά κάνετε και διακοπές με τους κυβερνώντες μας, κάτι θα ξέρετε παραπάνω… Μικρή σημασία, επίσης έχει, ότι εγώ έμαθα πως η πληροφορία τεκμηριώνεται, αποδεικνύεται, δεν πλασάρεται απλώς, κι ό,τι πιάσουμε… Ίσως τα δικά σας τα σχολειά, δίπλα στην εξουσία, έχουν άλλα προγράμματα σπουδών…

Καταστρεφόμαστε λοιπόν. Και δεν το κατάλαβαν οι Έλληνες! Καταστρεφόμαστε εξαιτίας της ψήφου των Ελλήνων! Άπονε κι αγνώμονα λαέ! Δεν σας άκουσε, δεν άκουσε την έκκληση του Νίκου (Ευαγγελάτου) μία ώρα πριν κλείσουν οι κάλπες, το απόγευμα της Κυριακής 6 Μαΐου. «Έχουμε εντυπωσιακό αποτέλεσμα, προλαβαίνετε να το αλλάξετε», ήταν το νόημα της έκκλησής του προς τους ψηφοφόρους, υποψιάζοντας τον κόσμο για το δραματικό για το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα exit poll (φυσικά ήταν παράνομο να το ανακοινώσει) και καλώντας τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να το αλλάξουν. Και να τα αποτελέσματα. Μια χώρα ελεύθερη μέχρι το ξημέρωμα της 6ης Μαΐου, με περήφανους πολίτες, που δούλευαν και χαίρονταν τη ζωή, που δημιουργούσαν, που απολάμβαναν τη Δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία, που πανηγύριζαν με τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνησή τους, που έβλεπαν όλα να δουλεύουν ρολόι στον τόπο τους, οι ευτυχείς πολίτες της την έκαναν εκείνη την Κυριακή μια χώρα μπροστά σε κίνδυνο!

Ποιος φοβάται τον Αλέξη Τσίπρα;

Είτε αρέσει είτε όχι ο Αλέξης Τσίπρας είναι για όλους, αριστερούς και δεξιούς, αστούς και προλεταρίους, το πρόσωπο μετάβασης σε μια νέα εποχή. Τυχαία; Όχι και τόσο…

Παιδί των πρώτων σχολικών καταλήψεων που ελάχιστη σημασία τους δώσαμε. Μέλος ενός κόμματος που  τα τελευταία χρόνια υπερβαίνει, όχι χωρίς πληγές και όχι χωρίς υπερβολές, τη καθεστηκυία ελληνική κομματική λογική, αφήνει στην άκρη ηλικιακές μονομανίες, Πρυτάνεις και Νέστορες και επιλέγει απλά τον Αλέξη.

Ποιος φοβάται σήμερα τον Αλέξη;

- Τον φοβάται η ΝΔ, όχι γιατί ο Αλέξης διεκδικεί επί ίσοις όροις την εξουσία, αλλά γιατί δεν ξέρει πώς να τον αντιμετωπίσει. Επιτίθεται άτακτα σε «εχθρό» που δεν γνωρίζει, δεν καταλαβαίνει, δεν μπορεί να προβλέψει και να αναλύσει και, φυσικά, κάνει τη μεγάλη στρατηγική γκάφα. Χρίζει τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ αντίπαλο δέος, δημιουργεί εν πλήρη αφελεία το νέο Κεντροαριστερό μέτωπο με το τραγικό εφεύρημα Ευρωπαίοι -Αντιευρωπαίοι.

- Τον φοβάται το ΠΑΣΟΚ γιατί το υποσκέλισε, το αντικατέστησε, το ανάγκασε να αποσυρθεί.

- Τον φοβάται το ΚΚΕ γιατί το εξώθησε στο μουσείο πολιτικής ιστορίας.

- Τον φοβάται το «σύστημα», πολιτικό, επιχειρηματικό, δημοσιογραφικό, συνδικαλιστικό γιατί χάνει τις σταθερές  και τα οφίτσια του. Χάνει τη δυνατότητα να παίζει στο δίπολο ΠΑΣΟΚ -ΝΔ και να είναι πάντα κερδισμένο.

- Τον φοβάται μια ολόκληρη γενιά γιατί την αφήνει πίσω.

- Τον φοβάται η Ευρώπη γιατί μπορεί να τραβήξει την περόνη της κρίσης για ολόκληρη την ΕΕ κι όχι μόνο.

- Τον φοβούνται οι σύντροφοί του, οι άνθρωποι που τον στήριξαν, τον ψήφισαν και θα τον ξαναψηφίσουν.

Τον φοβούνται γιατί ο Αλέξης είναι ένα  μεγάλο ρίσκο. Ένα  άλμα μπροστά ή ένα άλμα στο κενό. Ένα ρίσκο, όμως, που έτσι κι αλλιώς θα έπρεπε  να είχαμε πάρει σε άλλες καλύτερες και πλέον ελεγχόμενες εποχές, αλλά το αποφεύγαμε βολεμένοι…

Χρύσα Τουβαλάρη, από aixmi.gr

Το τραγούδι για το Δημήτρη

Ισπανοί καλλιτέχνες αποτίουν φόρο τιμής στον Δημήτρη Χριστούλα τον 77χρονο συνταξιούχο που αυτοκτόνησε τον Απρίλιο στην Πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενος για την λιτότητα. Το "Τραγούδι για τον Δημήτρη" του Χοακίν Καρμπονέλ  παρουσιάστηκε στην ισπανική τηλεόραση και κάνει τον γύρο του ίντερνετ.

Οι στίχοι στα ελληνικά
Καταφύγιο περιστεριών, ιώδες φως.
Το ελληνικό πρωινό αισθάνθηκε την ανάγκη να πετάξει.
Ήρεμο το τζιτζίκι εξεπλάγη κάτω από το τραπεζομάντηλο,
καθώς έβλεπε ένα πρωινό χωρίς πάλη.

Η συκιά ήταν η πηγή και από το μέλι έρεε φως,
είναι η ώρα επτά, και οι θεοί δεν είναι πια εδώ.

Ο Δημήτρης είναι δριμύς, ένας ηλικιωμένος στα χαρτιά,
μια φωνή που κραυγάζει στον κόσμο χωρίς να φωνάζει.

Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης.
Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός.
που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη.

Ο Δημήτρης ψάχνει το δέντρο, και το Σύνταγμα είναι ο τόπος.
μπροστά από  το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Παίρνει ένα πιστόλι, είναι μια χειρονομία τόσο βάρβαρη.
που δεν τραβά το ενδιαφέρον του προσωπικού.

“Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους,
σήμερα εγκαταλείπω χωρίς πάλη,
δεν θα ψάξω για φαγητό σε ένα μαντρί.”

Οι ουρανοί έκλεισαν, και η γη άρχισε να κλαίει.
Ήταν Απρίλιος παντού.

Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης.
Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός.
που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη.

Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης,
Ο εκπρόσωπος του Νομισματικού Ταμείου, Τζέρρυ Ράις.
ομολόγησε ότι ήταν έτοιμος να ξεσπάσει σε κλάματα.