Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Γ. Μουρούτης: ο άξιος εκπρόσωπος

Πρέπει κάποιος από την κυβέρνηση να μας εξηγήσει το ρόλο του Γ. Μουρούτη σε αυτή αλλά και κατα πόσο οι δηλώσεις του εκπροσωπούν τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο άνθρωπος(!) είναι ότι πιο χυδαίο, πιο εμετικό έχω συναντήσει. Με ύβρεις, συκοφαντίες και ψέμματα προσπαθεί σαν 18χρονος φανατικός ΔΑΠίτης να εκπροσωπήσει τον πρωθυπουργό. Δυστυχώς τα Μ.Μ.Ε. δεν τον εμφανίζουν αρκετά έτσι ώστε να εκτεθεί από μόνος του σε όλους!

Προς το παρών περιορίζεται σε προπαγανδίστικα μηνύματα στο Twitter κελαηδόντας μόνο όποτε τον βολεύει! Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι απαντάει σε όσους και όπως τον βολεύει ενώ όταν ειναι να πάρει θέση για τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης φέρεται σαν γνήσιο αρσενικό κάνοντας τουμπεκί!

Βλέποντας ότι η χλιμιτζουριά και ο εκφοβισμός δίνει στις μέρες υπουργεία προσπαθεί...! Πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε το μισθό του για να δούμε πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια! Όσοι θέλουν να τον θαυμάσουν μπορούν ακολουθώντας τον στο Twitter (gmourout).

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Την πήραμε! Ήρθε; Θα έρθει.Θα έρθει;

Όχι 34, όχι 44 αλλά 54 δις λέγεται ότι θα πάρουμε (μην πανηγυρίσετε, όχι ακριβώς εμείς!) μέχρι τον επόμενο Μάρτιο. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία για τους Έλληνες πολιτικούς που πανηγυρίζουν για 5η φορά μετά από κάποιο Eurogroup. Κι όλα αυτά τη στιγμή που σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία περίπου 48 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους κάθε ώρα!

Οι επιδόσεις δυστυχώς δεν σταματάνε εδώ. Οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται και για την πρώτη θέση που πήραμε από την Ισπανία στην καταγεγραμμένη ανεργία που καταγράφτηκε στο 25% για το μήνα Σεπτέμβριο. Μέσα σε όλα αυτά οι υποσχέσεις για ανάπτυξη μετατίθονται από το Μάρτιο του 2012 στο Νοέμβρη του 2013 και βλέπουμε!

Μετά τις επιτυχίες του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Βενιζέλου ήρθε η σειρά του Σαμαρά να βγει χαμογελαστός από Eurogroup εξασφαλίζοντας για άλλη μια φορά την παραμονή της χώρας στο Ευρώ. Κι αυτή θα είναι μέχρι τον επόμενο Μάρτιο ή μέχρι να αρχίσουν ακόμα οι απειλές για στάση πληρωμών. Μην ξεχνάμε ότι πριν από αυτή τη δόση, που θα πάρουμε τη Δευτέρα, τα διαθέσιμα έχουν τελειώσει από τις 16 Νοεμβρίου!

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Κατρακύλα δίχως τέλος για το Κ.Κ.Ε.

Χωρίς σταματητό φαίνεται να κυλάει προς την πάτο του βαρελιού το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Ό,τι έχτιζε τόσα χρόνια φροντίζει μέρα με την μέρα να τα ισοπεδώνει με αναίτιες, ηλίθιες κινήσεις και ανακοινώσεις που στοχεύουν μόνο στην ισχυροποιήση του εσωστρεφούς κλίματος που καλλιεργεί εδώ και χρόνια. Πλέον το Κ.Κ.Ε. έχει σταματήσει να εκφράζει το λαό, εκφράζοντας μόνο τα απαρχαιωμένα μέλη του που έχουν μείνει στην εποχή του 1950 βλέποντας παντού εχθρούς.

Γεγονότα δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε... Είναι πάρα πολλά πλέον! Αυτό που μου προκάλεσε όμως ιδιαίτερη εντύπωση είναι η υποκρισία τους στο θέμα της δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου που με ένα σωρό ανακρίβειας περί των πρακτικών του το Δεκέμβρη του 2008 προσπαθεί για άλλη μια φορά να καπηλευτεί μια "εξέγερση" την ώρα που ήταν απών! Αυτές οι μέρες δεν ανήκουν σε κανένα κομματικό σχηματισμό!

Διαβάστε τι έγραφε ο Ριζοσπάστης εκείνες τις μέρες για το συμβάν και τι γράφει σήμερα το portal του 902! Δυστυχώς για το Κ.Κ.Ε. όσοι ήταν μάρτυρες, ξέρουν...

Φαίνεται ότι η χθεσινή ανακοίνωση αναρτήθηκε στο site του 902 μόλις βγήκε από το K.K.E. generator χωρίς να ελεχθεί... Πρέπει να ξυπνήσετε...!

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

"Θυμάμαι..." του Στάθη Δρογώση

Μια συλλογή από τα "τιτιβίσματα" του τραγουδοποιού Στάθη Δρογώση που θυμάται τα γεγονότα του Δεκέμβρη πριν τέσσερα ακριβώς χρόνια... Μας θυμίζει τι δεν πρέπει να ξεχάσουμε!



- Πριν 4 χρόνια η νεολαία κατάλαβε πριν από όλους τι θα ακολουθούσε. Μην ξεχνάμε όμως και το παιδί. Κουράγιο στην οικογένειά του.Σεβασμός.
- Υπήρχαν στιγμές τον Δεκέμβρη που ένιωσα πραγματικά ελεύθερος.
- Θυμάμαι τις συνελεύσεις στη νομική και τη συναυλια που οργανώσαμε καλλιτέχνες αυθόρμητα στα Προπύλαια.

- Θυμάμαι την κηδεία και τους ζητάδες να πυροβολούν στον αέρα στο Φάληρο.Φασίστες. 
- Θυμάμαι τη μάνα του. Ποσο αξιοπρεπής

- Δεν ξεχνώ τον Στυλιανίδη στο γήπεδο και μετα μπουζουκια. Υπουργος παιδείας. Αυτοί είναι. Καθάρματα.
- Θυμάμαι τους μπατσους να απειλούν σχηματίζοντας όπλο με τα δάχτυλα.να βρίζουν το νεκρό. Μίσησα αληθινά τους ματατζηδες. Καθάρματα. 
- Θυμάμαι τα ψεύτικα βιντεο με αλλοιωμένο ήχο του Μέγκα.Αλητες ρουφιανοι δημοσιογράφοι.
- Θυμάμαι τα Εξαρχεια .Τους κατοίκους στην πλατεία να κοιτάζουν ψύχραιμα τον χαμό.Ειστε ωραίοι ρε!

Εγώ θα γυρίσω

Πριν από λίγες μέρες «γιόρτασα» το τρίτο έτος μου εκτός Ελλάδας. Κάποιοι παλιοί μου λένε ότι είναι πολύ λίγα ακόμα τα χρόνια. Κάποιοι φίλοι που ζούνε στην Ελλάδα μου λένε να μην γυρίσω. Οι γονείς μου τα ίδια. Όσο κι αν τους λείπω δεν θα με προτρέψουν ποτέ να γυρίσω σε αυτό το χάλι, σε αυτή την αρρωστημένη και νοσηρή κατάσταση. Αλλά δεν μπορώ...

Όταν έφυγα ήταν επιλογή, όταν έφυγα ήταν για λίγο. Λίγο η εμπειρία της ζωής στο «ευρωπαϊκό» Λονδίνο, λίγο η ευκαιρία που μου δόθηκε να ανοίξω επαγγελματικά τους ορίζοντές μου πριν γυρίσω μόνιμα στην Ελλάδα. Επιλογές! Όταν είσαι νέος θες να έχεις επιλογές, να έχεις όνειρα! Ποτέ τον όνειρο μου δεν ήταν να ζήσω στο εξωτερικό. Από επιλογή μου πριν από τρία χρόνια, τώρα γίνεται μονόδρομος και ανάγκη. Ανάγκη για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια; Τι να την κάνω μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα; Μακριά από τα όνειρα μου! Μακριά από το σπίτι μου!

Παρακολουθώ ανελλιπώς τις εξελίξεις και μέρα με τη μέρα βλέπω να μου φράσσουν το δρόμο της επιστροφής. Βάζουν εμπόδια σε μένα και σε ολόκληρη τη γενιά μου. Αλήθεια ποιος νέος έχει ακόμα όνειρα; Ποιος νέος δεν αρκείται αυτή τη στιγμή σε μια οποιαδήποτε δουλειά με οποιοδήποτε πενιχρό μισθό. Αλήθεια, αυτό είναι το όραμα των πολιτικών μας; Αλήθεια, δεν έχουν παιδιά; Ακόμα κι αν έχουν λεφτά ακόμα και για τα εγγόνια τους δεν μπορεί να μην νιώθουν τη ζοφερή αυτή κατάσταση. Δεν μπορεί να είναι περήφανοι που γράφτηκαν με μαύρα γράμματα στην ιστορία. Δεν μπορεί...
Πως είναι δυνατόν να κρίνει το μέλλον μου το 40% (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ) του εκλογικού σώματος ενώ το 53% είπε ΟΧΙ; Δεν με αφορούν οι μαθηματικοί συσχετισμοί μέσα στη βουλή! Με ενδιαφέρει τι ψήφισε ο λαός. Κι αυτός είπε ΟΧΙ. Για ποια δημοκρατία μιλάμε;