Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Κάθε αρχή και δύσκολη

Όλα γύρω αλλάζουν, κι όλα τα ίδια μένουν... Εδώ και δυο περίπου χρόνια ανεχόμαστε ένα ατελείωτο κατήφορο που δεν δείχνει να έχει τέλος. Μετά από ένα μνημόνιο, ένα μεσοπρόθεσμο, ένα πολυνομοσχέδιο και ένα "κούρεμα", ο "πρωθυπουργός"* αποφασίζει να ρωτήσει το λάο αν συμφωνεί.

Αν συμφωνεί με τι;
Ο "πρωθυπουργός"* θεωρεί ότι τώρα χάθηκε/χάνεται η εθνική κυριαρχία, πράγμα που έχει χαθεί από την μέρα που μπήκε το ΔΝΤ στο κόλπο. Η απόφαση αυτή προκάλεσε για άλλη μια φορά τριγμούς σε όλη την Ευρώπη γιατί νόμιζαν ότι είχαμε βρει κάποια λύση. Σε περίπτωση δημοψηφίσματος όλο το σχέδιο θα παει πίσω χρονικά και θα βάλει σε κίνδυνο την συμφωνία για τους δύο εξής λόγους:
1) Περίοδος ύφεσης: Όπως γίνεται κατανοητό αυτούς τους πρώτους μήνες δεν θα κουνιέται φύλλο στην αγορά.
2) Εκλογές: Όποια και να είναι η απόφαση του δημοψηφίσματος θα πάμε σε εκλογές είτε για να ανατραπεί η κυβέρνηση είτε για να κεφαλαιοποιήση τα κέρδη της από την απόφαση του δημοψηφίσματος.

Αυτή τη στιγμή θέλει μόνο την πολιτική επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.

Αλλά αυτή είναι λύση;
Όλα τα ξένα μέσα αναφέρουν ότι σε 3-4 μήνες η Ελλάδα θα έχει βρεθεί στην ίδια κατάσταση που είναι τώρα. Θα πρέπει να παρθούν κι άλλες αποφάσεις για να σωθεί το Ευρώ. Πόσο ακόμα θα προσπαθούν να μας σώσουνε; Ποιος τους είπε ότι θέλουμε να σωθούμε; Αν είσαι ναυαγός θα δεχτείς να σε σώσει μια φυλή ανθρωποφάγων; Μήπως είναι καλύτερα να κολυμπήσεις μόνος σου και όπου βγεί;

* σχολιασμός για την ύπαρξη εισαγωγικών δεν χρειάζεται.



Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα,
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει,
μα δεν αρκεί αυτό ζωή για να τους δώσει
κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα.
Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.
Σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα!

Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους,
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβηστεί στ' αστέρια,
γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα.
Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε,
θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου